به وبلاگ نجد خوش آمدید

در سال 1352 پس از دريافت ديپلم، در »دانش‏سراى اصفهان« به تحصيل ادامه داد.

پس از گرفتن مدرك تحصيلى، به سربازى رفته و در آن جا با سمت مسئول

آشپزخانه مشغول انجام وظيفه شد. او از اين دو سال، به عنوان تلخ‏ترين دوران

زندگى ياد مى‏كرد.

محمّد ابراهيم در ماه مبارك رمضان، سربازان را به روزه گرفتن ترغيب مى‏كرد

و به آنان وعده تهيه سحرى مى‏داد; امّا وقتى »ناجى«، فرمانده وقت لشكر، از اين

موضوع مطلّع مى‏شود، سربازان را وادار مى‏كند كه روزه خود را بشكنند و اين

حركت ضدّ دينى ناجى، براى محمّد ابراهيم، سخت گران آمد. او در همين دوران، به

ماهيّت پليد رژيم شاه پى برد و مبارزه خود را عليه اين رژيم آغاز كرد.

همّت در دوره سربازى، با برخى از جوانان روشنفكر و انقلابى آشنا شد و با

مطالعه تعدادى كتاب از مسائل سياسى روز باخبر گرديد. از آن پس، فعاليت‏هاى

خود را عليه رژيم ستم‏شاهى گسترش داد و به افشاى مفاسد و جنايت‏هاى رژيم

پرداخت.

پس از سربازى، در روستاهاى اطراف زادگاه خود به معلّمى روى آورد.

ابراهيم در اين مدّت با چند روحانى متعهّد آشنا شد و با آنان ارتباط نزديك برقرار

كرد و از طريق آنان با شخصيت حضرت امام خمينى »قدس سرّه« بيشتر آشنا شد. او

از آن پس، دل در گرو عشق و آرمان ايشان سپرد. در دوره معلّمى، چند بار از سوى

عوامل رژيم به او اخطار دادند كه به آنها اعتنا نكرد.

با اوج‏گيرى انقلاب، به عنوان چهره‏اى شاخص، به روشنگرى جوانان و

مبارزه عليه رژيم پرداخت و براى ديدار با روحانيان و گرفتن اعلاميه و نوار، به شهر

قم رفت و آمد مى‏كرد. مبارزات شهيد همّت از سوى عوامل ساواك مورد تعقيب

قرار گرفت; امّا او هوشمندتر از آن بود كه در دام ساواك گرفتار شود. شهر به شهر

سفر مى‏كرد و به فعاليتش بر ضدّ رژيم ادامه مى‏داد. او براى مبارزه، تشكيلاتى عمل

كرده و تيمى از جوانان تشكيل داد كه برگزارى تظاهرات، صدور قطعنامه و

راه‏اندازى اعتصاب‏ها، از جمله فعاليت‏هاى آن تيم به شمار مى‏رفت. اوّلين قطعنامه

مذهبى با شالوده سياسى در اداره آموزش و پرورش شهر، توسط او قرائت شد. يكى

از بندهاى اين قطعنامه، انحلال ساواك بود. پس از اين حركت، ناجى، فرماندار

نظامى اصفهان، حكم اعدام او را صادر كرد. يك بار به جانش سؤ قصد شد كه تير به

جاى شهيد همّت به فرد ديگرى اصابت كرد. از آن پس، مدّتى فعاليت‏ها و مبارزات

خود را به صورت مخفى انجام داد كه از سوى رژيم، خواندن برخى از آنها ممنوع شده بود.