به وبلاگ نجد خوش آمدید

نخستین ستاره ای بودی که در عرش به خورشید نبوت رسیدی؛ ستاره ای نیلی به رنگ جراحت آسمان و زخم زمان. ای ام ابیها!

ای مهربان ترین مادر، حبیبه ی حق و شفیعه ی حشر! پدر و مادرم فدای پینه ی دست هایت باد. تو محور آسیای ایثاری و اولین

علت خلقت. ای مادر رسالت و همتای ولایت! به روزهایی می اندیشیم که پس از واقعه ی عظیم غدیر، همراه با حسنین به خانه

های اهل مدینه می رفتی و با بیان وحیانی خویش حجت الهی را بر غافلان، تمام می کردی و بدین سان از آغاز، حمایت از

ولایت، سرلوحه ی خصایل آسمانی ات بود.
غبار غم از سیمای زیبای علی می زدودی و بر زخم های فزون از ستاره ی پیکرش که نشان از رزم با باطل داشت، مرهم می

نهادی. فتوحات مولا، رهین مهربانی توست. هنوز خطابه های رسایت سراج راه مجاهدان است و بر آفاق تاریخ می تابد. پاره ی

تن رسول یار بودی و یگانه یاور یکتا امیر عاشقان. تلألؤ ذوالفقارعلی، وامدار عزم و عزت تو بود. آنگاه که بر بی بصیرتان و دنیا

پرستان غضب می کردی، غضبناکی آفریدگار قادر، آشکار می شد. رضای تو رضای حق بود و با خرسندی ات، تمامت اهل عرش

و ساکنان قدس، قرین شعف می شدند.

زمان ما هم مثل همیشه؛رسم و رسوم ازدواج زیاد بود.ریخت و پاش هم بیداد می کرد.

ولی ما از همان اول ساده شروع کردیم.خریدمان یک بلوز و دامن برای من بود

و یک کت و شلوار برای مرتضی.

چیز دیگری را لازم نمی دانستیم.به حرف و حدیث ها و رسم و رسوم هم کاری نداشتیم.

خودمان برای زندگیمان تصمیم می گرفتیم.

همین ها بود که زندگیمان را زیباتر می کرد.

خاطره ی از شهید مرتضی آوینی

دست خدا به همراهت ای دست سرشار از عاطفه و مهر. دعای همه دردمندان بدرقه راهت ای سینه لبریز از ایمان و یقین. دستت همیشه گرم ای نگران

چشم های خسته و بیمار. خدا پشت و پناهت ای باغبان گل های پژمُرده و شاخه های شکسته. نسیم رضایت خدا گوارای وجودت ای جلوه گاه فداکاری و

صبر، ای اسوه نیکوکاری، ای پرستار.

خوش آمدی ای زینت پدر؛ ای مایه فخر عالم؛ ای تسلای دردهای مادر؛ خدا نام تو را زینب نهاد که تو زینت پدری. تو نگین زیبا و

درخشان خلقتی؛ گل خوشبوی زیباترین بوستان آفرینشی؛ پدر خود زلال حیات در عالم است و تو زینت و مایه فخر او. در همه

نیکی‏ها از پدر میراث برده‏ای، در شجاعت و شهامت، در فصاحت و بلاغت، در ادب و کمال و در عبودیت و تسلیم خدا بودن. پدر به

تو فخر می‏کند و تو شایسته این افتخاری

هر كس درختي را بكارد و به ثمر برسد به قدر تمام ميوه هايش خداوند اجر و ثواب به شخص غارس مرحمت ميفرمايد. نگاه

نمودن به سبزه زار و سبزي باعث زيادي روشنائي و قوت بينائي چشم است.