به وبلاگ نجد خوش آمدید

شهید صیاد شیرازی می‌گوید: در سمت فرماندهی نیروی زمینی ارتش اولین عملیاتی که انجام دادیم «عملیات طریق‌القدس

بود». هدف هم این بود که بتوانیم در تنگه چزابه بین نیروی دشمن در خاک خودش و بخشی از نیروهایش که در داخل سرزمین

ما بود، شکاف بیاندازیم.

عملیات به یاری خداوند متعال و همت رزمندگان اسلام به خوبی انجام شد و بخش عمده‌ای از منطقه در همان شب اول آزاد

شد. اما وضعیت بسیار نگران کننده بود، تلفات سنگینی بر ما متحمل شده و نیرویی که بخواهد جایگزین این برادران اعم از

ارتشی و سپاهی بشود، وجود نداشت. شاید به خاطر زیر آتش بودن در آن محور، ما بیشتر از 1800 نفر شهید دادیم فقط برای

اینکه خط را نگه داریم. برای رهایی از این بن بست، شب قرار گذاشتیم که یک جلسه فوق‌العاده بین ارتش و سپاه یعنی

قرارگاه خودمان در سوسنگرد داشته باشیم.

بیش از سه - چهار ساعت بحث ادامه پیدا کرد ولی هیچ نتیجه مثبتی از بحث‌ها گرفته نشد. شهید غیرتمندی داشتیم که

طلبه جوانی بود به نام «مصطفی ردانی پور». او گفت: برادرها، شما حرف‌هایتان را زدید، دیگر فکر نمی‌کنم چیز جدیدی داشته

باشید اگر موافق باشید به یک دعای توسل بنشینیم. باز هم همان کسانی که در نزد خدا آبرویی و عزتی دارند مثل ائمه اطهار

(ع) هستند که باید دستمان را بگیرند.

چراغ‌ها خاموش شد، خود شهید «ردانی‌پور» دعا را شروع کرد، همه به شدت برانگیخته شده بودند و دلشان شکسته بود.

متوجه شدم پشت سرم یکی بیشتر از همه با شدت گریه می‌کند.

سرتیپ شهید نیاکی فرمانده لشکر 92 زرهی ارتش بود که 54 سال داشت. آن موقع چند سال اضافه بر خدمت متعارف 30

ساله، خدمت کرده و به خوبی پا بر جا مانده بود. دیدم دستمال بزرگی را روی صورتش گذاشته و چنان گریه می‌کند که من در

خودم احساس حقارت کردم.

به خودم گفتم: خوش به حال این افراد. اینها وضعشان خیلی بهتر از ماست! خاطره این دعای توسل در ذهنم مانده بود. مدتی

بعد به تهران آمدم، فرصت شد که به طور خصوصی در خدمت امام(ره) برسم، این خاطره را به محضر ایشان تعریف کردم.

امام(ره) حرف بنده را قطع کردند و مطلبی فرمودند که هیچ وقت از ذهن و قلبم پاک نمی‌شود. فرمودند:«این اصل رجعت

انسان است به فطرتش

1- حضرت فاطمه(س) مي‌فرمايند: … و ما وارثان پيامبران الهي هستيم. (ارشاد شيخ مفيد/1/270)
دريا صفتيد و روح باران داريد
چون سبزه طراوت بهاران داريد
هستيد شما وارث پيغامبران
در سينه هميشه نور قرآن داريد

2- حضرت فاطمه(س) مي‌فرمايند: خداوند، حج را براي استواري و تحكيم دين قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
تا چشمه‌ي عشق، جاري دين گردد
دل‌هاي همه، بهاري دين گردد
واجب شده حج به امر يكتاي بزرگ
تا مايه‌ي استواري دين گردد

3- حضرت فاطمه(س) مي‌فرمايند: خداوند، رسيدگي به خويشان را براي طول عمر و باعث فزوني در خويشان قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
چونان كه ادب به آبرو افزايد
اخلاص، به قدر هر نكو افزايد
اهل صله‌ي رحم اگر بود كسي
فرمود: خدا بر اهل او افزايد

4- حضرت فاطمه(س) مي‌فرمايند: خداوند، اطاعت از ما- اهل‌بيت عليهم‌السلام- را براي ايجاد نظم و همبستگي در مردم قرار داد. (بحارالانوار/29/223)
خواهي ز گسستگي رهايي يابي
يا جلوه‌اي از نور خدايي يابي
فرمان ببر از اوامر حضرت دوست
تا راه به اوج كبريايي يابي

امام علی علیه السلام می‌فرمایند: «خانه‌ای که در آن قرآن خوانده‌شود و ذکر خدای عزوجلّ (و یاد او) در آن بشود، برکت‌اش

بسیار گردد و فرشته‌گان در آن بیایند و شیاطین از آن دور شوند و برای اهل آسمان می‌درخشند چنان‌چه ستارگان برای اهل

زمین می‌درخشند و خانه‌ای که در آن قرآن خوانده‌نشود و ذکر خدای عزوجلّ‌ در آن نشود برکت‌اش کم می‌شود و فرشته‌گان از

آن دور شوند و شیاطین در آن حاضر شوند».

یک روز که فرماندهان ارتش، در یک قرارگاه نظامی برای طراحی یک عملیات، همه جمع شده

بودند، حاج همت هم از راه رسید، امیرعقیلی، سرتیپ دوم ستاد «لشکر 30 پیاده گرگان»،

حاجی را بغل کرد و کنارش نشست، امیر عقیلی به حاج همت گفت: حاجی یک سوال دارم، یک

دلخوری خیلی زیاد، من از شما دلخورم

حاج همت گفت: بفرمائید، چه دلخوری!

امیر عقیلی گفت: حاجی شما هر وقت از کنار پاسگاه های ارتش، از کنار ما که رد می شوی،

یک دست تکان می دهی و با سرعت رد می شوی. اما حاجی جان، من به قربانت بروم، شما از

کنار بسیجی های خودتان که رد می شوی، هنوز یک کیلومتر مانده، چراغ می دی، بوق می زنی، آرام آرام سرعت ماشین ات

را کم می کنی، بیست متر مانده به دژبانی بسیجی ها، با لبخند از ماشین پیاده می شوی،دوباره باز دستی تکان میدهی،

سوار می شوی و میروی.

رد میشی اصلا مارو تحویل نمی گیری حاجی، حاجی بخدا ما خیلی دل مان میاد.

حاج همت این ها را که از امیر عقیلی شنید، دستی به سر امیر کشید و خندید و گفت: اصل ماجرا این است که از کنار

پاسگاه های شما که رد می شوم، این دژبان های شما هر کدام چند ماه آموزش تخصصی می بینند که اگر یک ماشین از

دژبانی ارتشی ها رد شد، مشکوک بشوند؛ از دور بهش علامت میدهند، آرو آروم دست تکان میدهند، اگه طرف سرعتش زیاد

بشه، اول علامت خطر میدهند،بعد ایست میدهند، بعد تیر هوائی میزنند، آخر کار اگر خواست بدون توجه دژبانی رد بشود.به

لاستیک ماشین تیر میزنند.

ولی این بسیجی هایی که تو میگی، من یک کیلومتر مانده  بهشان مرتب چراغ میدم، سرعتم رو کم میکنم، هنوز بیست متر

مانده پیاده می شوم و یک دستی تکان میدهم و دوباره می خندم و سوا می شوم و باز آرام  از کنارشان رد می شوم.

آخر این بسیجی ها مشکوک بشوند.

اول رگبار می بندند.

بعد تازه یادشان میاد که باید ایست بدهند.

یک خشاب و خالی می کنند، بابای صاحب بچه را در می آورند، بعد چند تا تیر هوائی شلیک می کنند و  آخر که فاتحه طرف

خوانده شد، داد می زنند ایست.

این را که حاجی گفت: بمب خنده بود که توی قرارگاه منفجر شد. حالا نخند کی بخند…..

از حضرت صادق علیه السلام منقول است كه : هر چیزرا قلبى است ، و قلب قرآن سوره یاسین

 است ، هر كه این سوره را در روز پیش از شام بخواند در آن روز از بلاها محفوظ باشد، و

خدا او را روزى فراوان عطا فرماید تا شام ، و كسى كه در شب پیش از خواب بخواند، حق

تعالى هزار ملك را به او موكل گرداند كه او را از شر هرشیطان مردودى و هر آفتى حفظ

نمایند، و اگر در آن روز بمیرد حق تعالى او را داخل بهشت گرداند، و در غسل او سى هزار

ملك حاضر شوند كه استغفار از براى او كنند، و مشایعت او نمایند تا قبرش با استغفار، و چون

در لحدش گذارند آن ملائكه را در میان قبرش ساكن گرداند، و عبادت الهى كنند، و ثواب عبادت

ایشان از او باشد، و قبرش را فراخ كنند تا چشم كار كند، و او را ایمن گرداند از فشارقبر، و

پیوسته از قبر او نور ساطع باشد تا اطراف آسمان ، تا وقتى كه قبر بیرون آید. پس چون حق

تعالى او را از قبر بیرون آورد، آن سى هزار ملك با او باشند، و مشایعت او نمایند، و با او سخن

گویند، و بر رویش خنده كنند، و به هر چیزى او را بشارت دهند تا او را از صراط و میزان

بگذرانند، و او را در مقام قرب به محلى بدارند كه هیچ خلقى قربش از او بیشتر نباشد، مگر

ملائكه مقرب و پیغمبران مرسل ، و او با پیغمبران بایستد نزد حق تعالى . و هنگامى كه مردم

اندوه داشته باشند او اندوه نداشته باشد، و در حالتى كه مردم جزع نمایند او جزع نكند، پس

پروردگار عالم به او خطاب فرماید: اى بنده من هر كه را خواهى شفاعت كن كه شفاعت تو را

قبول مى نمایم ، و هر سوالى كه خواهى از من بكن كه سوالت را رد نمى كنم ، پس او شفاعت

كند و خدا قبول نماید، و او سوال كند كند و خداعطا فرماید، و دیگران را احساب كند و او را

حساب نكنند، و با دیگران در مقام حسابش باز ندارند، و مذلت و خوارى در آن صحرا به او

نرسد، و به هیچ گناهى از گناهان او را نگیرند، پس نامه خود را بگیرد و به جانب بهشت روان

شود، پس مردم تعجب كنند كه سبحان الله این بنده را هیچ گناهى نبوده ، و از رفیقان پیغمبر

 آخرالزمان صلى الله علیه و آله باشد.